RSS

ტკივილი  შოუს  ელემენტებით


   
  გუშინ  იყო 8  აგვისტო, საქართველოს  უახლესი ისტორიისთვის  ყველაზე  მძიმე, ტრაგიკული, მტკივნეული დღეასოცირებული უსახლკაროდ  დარჩენილ  ადამიანებთან, დახოცილებთან,   გადაბუგულ  სოფლებთან, მწუხარებასთან, ცრემლებთან,  დარდთან,   დამცირებასთან. მოკლედმძიმე  დღე  იყო.  როგორ  გამოვხატავთ  დარდს  და
ტკივილს  ქართველები?-  თეატრალიზირებულად. პლაკატებით, შეძახილებით ,
 ქუჩის  შოუებით, ყალბი  პათეტიკით.   სადღაც  პანტომიმით გადმოსცეს  აგვისტოს  უბედურება
 სადღაც  ახალგაზრდები  თავზე  ხელეფს  იფარებდნენ საკუთარი  ჭერის  არქონის 
 სიმბოლოდსადღაც   ასფალტზე  სანთლებითსაქართველოს გიგანტურ რუკას 
 ხატავდნებ,   სხვადასხვა  ქვეყნებში  რუსეთის  საელჩოებთან  მოეწყო  აქციები  და  ა.შ.   მოკლედ,  ძალიან  მოვინდომეთ  ბევრი ვიხმაურეთ,დავდგით  ბევრი  სპექტაკლი,
 რომ მსოფლიოს  დაენახა  ჩვენი   წუხილი.   სხვა  საკითხია, რამდენად   
ამაღელვებელია  და  გულწრფელია  ტკივილის  ასე   გადმოცემა . ეს არ  არის  
პირველი  შემთხვევა, როცა  ქართველებს  ბედნიერება-უბედურებისას  რაღაც  ისტერიისმაგვარი  გვეუფლება  და  ემოციებს კარნავალურად გამოვხატავთ.
რაშია საქმე?  

      რატომ  ხდებარომ  გულწრფელი  წუხილიც  ვერ  გადმოგვიცია  შოუს  ელემენტების  
 თვინიერ. მართლა  ისეთი  ლაღები  ვართ , რომ,,ცხრა  ლახვარი  რომ  ჩამარტყან  მწარედ  გულში, მტრის  ჯინაზე  ცხრაჯერ  მწარედ      გავიცინებ"თუ  კირილე  მიმინოშვილის  ჩიტირეკიობასთან  გვაქვს  საქმე.  ეს  სპექტაკლომანია, ბედნიერება-უბედურებისადმი თეატრალიზირებული  მიდგომა მართლა  ქართველის  არტისტული  ბუნების  გამოხატულებაა  თუ  სხვა  რამე?

      ,,ყველა  თვისებას  კარგი  და  ცუდი  მხარე  აქვსმათ  შორის  არტისტიზმსაც..  როცა
  არტისტიზმზე  ვლაპარაკობთჩვეულებრივ  ორ  ელემენტს ვგულისხმობთ
ოსტატობადახვეწილობას  და  პოზას  თუ  პირველი  მოსაწონია  და  მისაღები,
მეორე  სათაკილოდ  უნდა  იქნეს  მიჩნეულიპოზა  აუცილებლად შეიცავს  ტყუილს,
სიცრუესმისტიფიკაციასვიღაც  თუ  რაღაც  ნამდვილი  არ  არის  და  ასეთად  კი 
 თავი უნდა  მოგვაჩვენოს.ქართულ  ხასიათში  ორივე  შეიმჩნევა  და  გამოკვეთილადაც
მართალიაარის  ქართველის  ეროვნულ  ხასიათში  დახვეწილობაც  და  პოზაცმაგრამ 
დახვეწილობას  პოზა  რად  სჭირდებათანაცშეიძლება  მკაცრად  ვამბობ,
 ავადმყოფური.
 ქართველი  კაცი  მუდამ  სცენაზე  გრძნობს  თავსმარტოდ  დარჩენილსაც  კი 
 ვიღაცის  მოუშორებელი მზერა  ელანდება  და  ყოველ  თავის  მოძრაობაში  ამ  
უხილავ  თვალთა  დაინტერესებულ  ყურადღებას   ითვალისწინებს.ეს  ხომ  
უმძიმესი  მდგომარეობაა მთელი  სიცოცხლე  სცენაზე  გრძნობდე  თავს 
სულ  ვიღაცას  ატყუებდე  დარაც მთავარიაუპირველესად  საკუთარ  თავს
არასოდეს  იყო  ის,  რაც  ნამდვილად  ხარ.
                     რატომ  გასწირა  ამგვარი  მდგომარეობისათვის  თავისთავი  ქართველმა  კაცმა
 ამის  ერთადერთი   პასუხი  მეგულება:  უჭირდა  და  იმიტომიძულებული  იყო 
 სულ  ეთამაშასულ  ვიღაცისთვის  თავი  მოეეწონებინა.
      ხომ  გინახავთ  ცირკში  ბაგირზე  მოარულის  თუ  მოცეკვავის  სახერომელსაც 
 ღიმილი  დასთამაშებს  და უდარდელობაა  გადაჰფენიაამ  ღიმილით  და  
მოჩვენებითიუდარდელობით  მალავს  ჩამოვარდნის  შიშს .აცახცახებულ  
მუხლებს  და  აკანკალებულ  გულს.  რა  უნდა  ჰქნასპუბლიკუმს  მაშინ  მოეწონება,
 თუ  უშიშარი კაცის  პოზით  წარმოდგებაროცა  ამას  ვეღარ  მოახერხებსროგორც 
 ცირკის  მსახიობმაარსებობაც  უნდა   შეწყვიტოსისიც  უძლებსსანამ  ნებისყოფა  
ეყოფა.
                                                            
                                 აკაკი  ბაქრაძე  ,,მკვახე  შეძახილი"  1980.

აითურმე  საიდან  მოდის  ცირკომანიისკენ  მიდრეკილებავერაფერს  იტყვიძალიან 
მძიმე  დიაგნოზია.
  ძნელია მარადიულ არტისტად  ყოფნა
   სამყარო  ცვალებადია. ყველაფერი  იცვლება  ამქვეყნად.  დამოკიდებულები  და  შეხედულებები  მძიმედმაგრამ  მაინც  სხვფერდებამხოლოდ  ქართველებისთვის
  დარჩა  ყველაფერი 
  ძველებურად.  მხოლოდ ჩვენ  მოგვწონს   ტინგიცობაარლეკინობა. დღეს  მარტო  მოსკოვს  კი  არა  მსოფლიოს  აღარ  სჯერა ცრემლების.მით  უფრო 
 არლეკინის  ცრემლების. 

გახსოვთ  ,,ნატვრის  ხის"  ფინალიმარიტას  სიკვდილით გაოგნებას  და 
თავზარდაცემას  როგორ  გადმოსცემს   სესილია  თაყიშვილი?  უხმოდ. 

დიდედა  ლელაურის გლოვა  ერთ- ერთი  შემზარავი  კადრია  ამ  ფილმში


  გუშინ  საქართველო  არ  ჰგავდა  დიდედა  ლელაურსის  არლეკინს  ჰგავდა.

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

0 коммент.:

Отправить комментарий